Γενικά, το διάβασμα της απαλάμης, της γραφής ή του προσώπου
         Είναι μια δουλειά μετάφρασης, αφού ο αξιοπρεπής
                   Κύριος, συχνότατα είναι
         Ένας ξελογιαστής και η σοβαρή μαθητριούλα δίνει
                  Και τη ζωή της για να της ζητήσουνε να μείνει,
Όμως το σώμα της γριάς αυτής δηλώνει ακριβώς τη σκέψη της.

Ο Ρόσιαρχ ή ο Μπινέ δεν θα μπορούσαν να προσθέσουν σ' ότι κι ένας
                                          ηλίθιος μπορεί να δει
        Στο αυταπόδεικτο το γεγονός πως ζει και είναι καλά·
                 Γιατί όταν ένας φτάσει τα ογδόντα
        Ακόμη και η μικρότερη απληστία
                 Τον αρρωσταίνει και μάλιστα πολύ
        Και μια δόση απελπισίας είναι αυτόματα μοιραία. 

Το αν η πολιτεία κάποτε ρουφούσε μπουρμπουλήθρες από το 
                                                γοβάκι τη ή αν
        Ήτανε παιδαγωγός με όνομα καλό
                 Στους εκκλησιαστικούς τους κύκλους, αν
        Ο άνδρας της την είχε κακομάθει ή αν έχασε τον γιό τη
                 Τώρα πια όλα έχουν γίνει ένα.
        Επέζησε οτιδήποτε κι αν μεσολάβησε· συγχώρεσε· έγινε 
                                                 αυτό που είναι.

Έτσι ο ζωγράφος μπορεί να κάμει όπως του γουστάρει· να της δώσει
                                            ένα πάρκο εγγλέζικο
       Ρυζώνες μες την Κίνα, ένα χαμόσπιτο σε φτωχογειτονιά·
                 Να κάμει φωτεινό ή σκοτεινό τον ουρανό·
       Να βάλει ένα πράσινο βελούδο πίσω της, ή ένα τοίχο από 
                                               τούβλα κόκκινα.

         Θα τα συνθέσει όλα
Εστιάζοντας την προσοχή πάνω στην ουσία του ανθρώπινου στοιχείου
                                                           τους.

Πηγή: Είκοσι Πέντε Αγγλόφωνοι Ποιητές (2014), Χριστουδουλίδης Γ. (μτφρ-επιμ.) εκδ. Παρασκήνιο 
-----------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------

The Model - W. H. Auden


Generally, reading palms or handwriting or faces Is a job of translation, since the kind

Gentleman often is

A seducer, the frowning schoolgirl may

Be dying to be asked to stay;

But the body of this old lady exactly indicates her mind;

 

Rorschach or Binct could not add to what a fool can see

From the plain fact that she is alive and well;

For when one is eighty Even a teeny-weeny bit of greed

Makes one very ill indeed,

And a touch of despair is instantaneously fatal:

 

Whether the town once drank bubbly out of her shoes or whether

She was a governess with a good name

In Church circles, if her

Husband spoiled her or if she lost her son,

Is by this time all one.

She survived her true condition; she forgave; she became.

 

So the painter may please himself; give her an English park,

Rice-fields in China, or a slum tenement;

Make the sky light or dark;

Put green plush behind her or a red brick wall.

She will compose them all,

Centring the eye on their essential human element.

Web:https://thepoetland.com/poem/the-model/