ΣΤ΄
| Πότε θα ξαναμιλήσεις; Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας. Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα. 5 Όπως τα πεύκα κρατούνε τη μορφή του αγέρα ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί το ίδιο τα λόγια φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου 10 κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί. Ίσως γυρεύουν να μιλήσουν τ’ άστρα που πάτησαν την τόση γύμνια σου μια νύχτα ο Κύκνος ο Τοξότης ο Σκορπιός ίσως εκείνα. 15 Αλλά πού θά εισαι τη στιγμή που θά ’ρθει εδώ σ’ αυτό το θέατρο το φως; Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971 Πηγή στο διαδίκτυο: Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα |