Όταν πονάς μη περπατάς σε δρόμους πατημένους
διάλεγε κάποια ερημικά μονοπάτια.
Κάτω από ξάστερο ουρανό σε κάμπους ανθισμένους
προσευχήσου στου Πλάστη εμπρός τα μάτια.
Κι όταν το γλυκοχάραμα ξυπνούν τα ρόδα, οι κρίνοι,
θα ιδής πόσο σε γιάτρεψε η προσευχή εκείνη.

Κωνσταντίνος Καλλίνικος, Συλλογή «Δάφναι και Μυρσίναι».