Σκάβω μέσα μου
Αχαρτογράφητη η περιοχή
Βρίσκω
μια στάλα χώμα
τη βοή της νιότης
δρόμους απερπάτητους
ανοιχτές αυλόπορτες
Πιο κάτω, συναντώ
το θέλημα της αγάπης
φρέσκα φρούτα αδάγκωτα
την ευωδία τριαντάφυλλου
και χνούδι περιστέρας
Βλέπω ανοιχτά βιβλία
γραμμένα στο φως
μυστικούς βράχους
σε πράσινες θάλασσες
αχτιδοφόρες
ένα ψηφιδωτό
όπως το παρελθόν μου
και έναν απέραντο γαλάζιο ουρανό
να απλώνεται μπροστά μου
Αναλογίστηκα πού πάω
Συναντώ ανθισμένες πέτρες
άγνωστους κήπους
με φυτεμένες επιθυμίες
και στενά περάσματα
Ακούω ψίθυρους
και η καρδιά μου πάλλεται
Απλώνω το χέρι
και πιάνω ουρανό
Ανοιχτή είναι
η θύρα του Παραδείσου.

[28 Αυγούστου 2015]