Μελωδία βιολιού στο δωμάτιο
δυο άνθρωποι χορεύουν τρυφερά
νοσταλγώντας τα περασμένα
και όσα είναι όμορφα καμωμένα
τα αναπολούνε με χαρά.

Είναι πιασμένοι χέρι με χέρι
χορεύουν έντονα και πηδηχτά
γύρω τους όλα είναι εμπνευσμένα
και όλα όσα είναι ιδωμένα
αποτυπώνονται ως αναμνήσεις βαθιά.

Το ξύλινο πάτωμα είναι φιλόξενο
προσφέρεται ως δώρο δειλά
για όσους χορεύουνε παθιασμένα
και για ζευγάρια ερωτευμένα
που αγαπούν την ομορφιά.

Αυτό το χειμωνιάτικο βράδυ
ο ουρανός σωπαίνει, χαμογελά
και τα πουλιά ξενυχτισμένα
πάνω στα δέντρα μονιασμένα
ξεκουράζονται μοναχά.

[18 Οκτωβρίου 2015]