Ανέκδοτα Ποιήματα

Κρύβομαι

Οι άνθρωποι
κυκλοφορούν
και εγώ
κρύβομαι
κρύβομαι
κρύβομαι
μέσα σε ένα σπίτι
με σκέψεις
έγνοιες και λέξεις
Σαν σπουργίτι
νίβομαι

Οι άνθρωποι
κυκλοφορούν
και εγώ
κρύβομαι
κρύβομαι
κρύβομαι
μέσα σε σιωπές
νοήματα και κινήσεις
δίχως εξηγήσεις
Με λέξεις πτωχές
ντύνομαι

Οι άνθρωποι
κυκλοφορούν
και εγώ
κρύβομαι
κρύβομαι
κρύβομαι
ανάμεσα σε χέρια
πίσω από σώματα
και χαρακώματα
Σε περιστέρια
απευθύνομαι

Οι άνθρωποι
κυκλοφορούν
και εγώ
κρύβομαι
κρύβομαι
κρύβομαι
μερικά χρόνια
από την αγάπη
και το δάκρυ
Στα σεντόνια
εκτείνομαι

Κρύβομαι, τ’ ακούς;
Κρύβομαι
Κρύβομαι
Κρύβομαι
σε εσένα
και εμένα
με λόγια φορεμένα
Δίχως λόγο κανένα
αμύνομαι

Μια κλωστή για να κρυφτώ
Κρύβομαι
Κρύβομαι
Κρύβομαι
Όλη μου η ζωή ένα κρυφτό στο πουθενά.

[25 Οκτωβρίου 2016]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *