Ανέκδοτα Ποιήματα

Λευκά πετράδια

Στο δωμάτιο
με τα κρίνα
η ανάσα σου
με την ανάσα μου
ταξιδεύει
το σώμα σου
το σώμα μου
με φως
διαφεντεύει
στο άπειρο

Στο κρεβάτι
με τα κρίνα
τοποθετήσαμε
την αγάπη μας
τα όνειρα
για κοινή πορεία
κι αναμένουμε
το μέλλον
με ευλάβεια

Ανασαίνουμε
κι ο κόσμος
μεταμορφώνεται
μέσα στο καλλώπισμα
του έρωτα
κι εμείς
γινόμαστε
λευκά πετράδια
στην άκρη
της θαλάσσης
κάποιου Αιγαίου.

[1 Ιανουαρίου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *