Ανέκδοτα Ποιήματα

Φθινοπωρινή βροχή

Ήρθες και με βρήκες μέσα στο σπίτι μοναχή
Έξω από το παράθυρο, φθινοπωρινή βροχή
Ήθελες να ξεκινήσεις από την αρχή
κεντώντας όνειρα χρυσά σε ουρανό γκρι
Έκανες απολογισμό για την μέχρι τώρα ζωή
Είπες: “Κάθε σταγόνα Αγγέλων προσευχή
που ξεπλένει με Φως την δική μου ψυχή

Αναζητούσες της αιωνιότητας το κλειδί
και μέσα στα μάτια σου ένα δάκρυ βαθύ
δηλωτικό της παρουσίας Του μες τη σιωπή
Τότε σε κατέκλησε μιαν αγάπη μεθυστική
Είπες: “Ας διαβούν του κόσμου φίλοι και εχθροί
τώρα το Αληθινό Φως εντός μου κατοικεί

Ύστερα χαμογέλασες μες της νύχτας τη σιγή
κι η αγάπη Του σε ήλκυσε εσαεί.

[22 Σεπτεμβρίου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *