Όταν άνοιξα την πόρτα στην Αλήθεια
η μοναξιά που ένιωθα καταργήθηκε
κι όλα εντός μου ενοποιήθηκαν:
τα άσχημα σε όμορφα μεταβλήθηκαν
κι η όντως Αγάπη μου συστήθηκε
μετουσιώνοντας κάθε κακή συνήθεια

Όταν άνοιξα την πόρτα στην Αλήθεια
καθάριο νερό έτρεξε από την κρήνη
για να δροσίσει τα άνυδρα λιβάδια
σβήνοντας της αμαρτίας τα σημάδια
κυρίαρχη ήταν η επουράνια γαλήνη
φωτίζοντας σκιές που ‘χα στα στήθια

Όταν άνοιξα την πόρτα στην Αλήθεια
είδα με τα μάτια των Πρωτοπλάστων
το νόημα και το φως των πραγμάτων:
μύρο από τα άκρα αρχαίων σωμάτων
στάλαζε στον ουρανό εκάστων
αν και τα ατοπήματα πλήθια.

[28 Μαΐου 2018]