Τη φλόγα τη γιατρεύει η φλόγα

όχι με των στιγμών το στάλαγμα

αλλά μια λάμψη, μονομιάς·

όπως ο πόθος που έσμιξε τον άλλο πόθο

κι απόμειναν καθηλωμένοι

ή όπως

ρυθμός της μουσικής που μένει

εκεί στο κέντρο σαν άγαλμα

αμετάθετος.

Δεν είναι πέρασμα τούτη η ανάσα

οιακισμός κεραυνού.

Πηγή: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, Γιώργος Σεφέρης (1900-1971), Τρία Κρυφά Ποιήματα.