Αυτός ο άνθρωπος ήταν για εκείνον τον άνθρωπο

Όπως το ποντισμένο άγαλμα για το νερό
ο αέρας για το απλωμένο ρούχο

Τα σώματά τους ήταν χώμα και νερό
του ίδιου κήπου

Αλλά ο αέρας έσκισε το ρούχο
– η πέτρα φαγωμένη απ’ το νερό

Ο κήπος μόνο παραμένει

Άκαρπος – όμως κάθε πρωί
βρίσκει το χώμα νοτισμένο

Ο κήπος περιμένει

Πηγή διαδικτυακή: Ελληνική Κοινωνική και Λογοτεχνική Επιθεώρηση, ανηρτημένο εδώ στις 14/03/2018. Παναγιώτης Ιωαννίδης | από την ποιητική συλλογή Το σωσίβιο, εκδόσεις Καστανιώτη 2008