Ανέκδοτα Ποιήματα

Σωπαίνω

Σωπαίνω μπροστά σε ανθρώπους που κάθονται στο γαλήνιο λιμάνι και χαίρονται με τα πόδια βουτηγμένα στη θάλασσα
Σωπαίνω μπροστά σε ζευγάρια που περπατούν στον αιγιαλό με τα χέρια ενωμένα σχεδιάζοντας το κοινό τους μέλλον
Σωπαίνω μπροστά σε παιδιά που χορεύουν στις αυλές των σπιτιών τους στο χωριό κ’ ύστερα παίζουν κρυφτό
Σωπαίνω μπροστά σε ανθρώπους που εργάζονται ομαδικά μαζεύοντας ελιές γύρω από ένα λευκό χοντρό δίχτυ
Σωπαίνω μπροστά σε ψαράδες που απλώνουν τα δίχτυα τους στ’ ανοιχτά του πελάγους ατενίζοντας το άπειρο
Σωπαίνω μπροστά σε εργάτες που πηγαίνουν στο εργοστάσιο έχοντας πρώτα προσευχηθεί στον Κύριο
Σωπαίνω μπροστά σ’ εσένα που περπατάς στους δρόμους κάθε ημέρα για να πας στη δουλειά
Σωπαίνω μπροστά στον απέραντο ουρανό και τις πρώτες ηλιαχτίδες που επισκέπτονται τη γη
Σωπαίνω μπροστά στην αιώνια αγάπη του Χριστού στον Παράδεισο και τα ανεκλάλητα λόγια
Σωπαίνω επειδή αγαπώ.

[7 Οκτωβρίου 2016]

I remain silent

I remain silent in front of people sitting in the tranquil harbor with their feet dipped in the sea
I remain silent in front of couples walking the foreshore with their hands clasped designing a common future
I remain silent in front of children dancing in the courtyards of their houses in the village and then play hide and seek
I remain silent in front of people working in groups picking olives around a white thick net
I remain silent in front of anglers who spread their nets in the open sea overlooking the infinity
I remain silent in front of workers who go to the factory having first prayed to the Lord
I remain silent in front of you as you walk the streets every day to go to work
I remain silent in front of the endless sky and the first sunbeams visiting earth
I remain silent in front of the eternal love of Christ to Heaven and the unspoken words
I remain silent because I love.

[7 October 2016]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *