Ανέκδοτα Ποιήματα

Εκ περισσεύματος καρδίας

Ήταν ημέρα άνοιξης
όταν σ’ ερωτεύτηκα
μέσα στον ελαιώνα
καθώς περπατούσα
και μ’ αγκάλιαζε
ο αέρας που φυσούσε
Εσύ φρόντιζες τις ελιές
δούλευες με τα χέρια
κι όταν με είδες ξαφνικά
σταμάτησες και χαμογέλασες
Τόσο απλά φέρθηκες
Τόσο ειλικρινά
Τόσο παιδικά
Τόσο πλούσια
Εκ περισσεύματος καρδίας
Όλα μου τα είπες
Αρκεί ένα χαμόγελο.

[4 Μαΐου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *