Πολλά χρόνια διάβαινα τα μονοπάτια της ζωής μοναχή
συλλέγοντας εμπειρίες στης ζωής το ξύλινο καλάθι
ώσπου συνάντησα εκείνον, μιαν αγάπη βαθιά ειρηνική

Με πλησίασε όπως οι ηλιαχτίδες εγγίζουν τα άνθη
Μου έδωσε το χέρι, ρωτώντας με: “Πορευόμαστε μαζί;”
κι από τότε, δίπλα του, η βιοτή μου με φως επλάθη

Από εκείνον έμαθα τα μυστικά που γνωρίζει η αφή
πώς να αποζητώ το Αγαθό στου ουρανού τα βάθη
Μου έδειξε τρόπο να βιώνω την ομορφιά κάθε στιγμή

Κι όταν άνεμος φύσηξε είπε: “Τίποτα δεν εχάθη,
μη φοβάσαι, όσα χτίσαμε φέρουν εντός αγάπη αγνή”
Χάρτης για να πορευτούμε όσα η αυγή θα μας μάθει.

[Κυριακή, 22 Ιουλίου 2018]